Επιφανειακές σχέσεις, επιφανειακοί άνθρωποι, επιφανειακές φιλίες.
Πιάνουν τόσο εύκολα σκόνη που το ίδιο εύκολα την καθαρίζεις. Γιατί έτσι πρέπει να τις απομακρύνεις γρήγορα και σύντομα. Μην τις αφήσεις να πιάσουν ιστούς.. μετά είναι πιο δύσκολο.
Απλά δεν βρίσκω τον λόγο να υπάρχουν. Ίσως γιατί πρέπει να σε βάζουν στην διαδικασία του να κάνεις εκκαθάριση που και που. Να αναθεωρείς, να διαισθάνεσαι, να πράττεις. Το σίγουρο είναι πως όσο μεγαλώνεις η εμπειρία βοηθάει στο να γίνεται πιο εύκολα η διαδικασία. Ξέρεις τον τρόπο, υποψιάζεσαι το γιατί και σίγουρα ξέρεις πολύ καλύτερα τι θέλεις. Ασε που γίνεται ολοένα και πιο ανώδυνο –επίσης λόγω εμπειρίας.
Και όσο περνάει ο καιρός το να μην τις χρειάζεσαι είναι ένα πλεονέκτημα σου. Δεν μπαίνεις καν στον κόπο να τις δημιουργήσεις γιατί γνωρίζεις απο τα πρώτα συμπτώματα τι επακολουθεί. Είσαι τυχερός αν το ‘πιάσεις’ απο την αρχή. Είσαι όμως και σίγουρος με τον ευατό σου ότι δεν σε αντιπροσωπεύουν.
Υφίστανται βέβαια και κάποιοι που τις συντηρούν, τις ζητούν και τις επιδιώκουν. Προφανώς να καλύπτουν τις ανασφαλειές τους επιφανειακά, ίσως επειδή έχουν την ανάγκη της ψευδούς επιβράβευσης. Να επιβεβαιώνονται νωχελικά και να νομίζουν ότι κάτι κάνουν. Να ζούν στον κόσμο που θεωρούν ότι υπάρχει. Αν και αναμέσα τους ζουν και τα αρπακτικά. Αυτοί που είναι μάστερ στις επιφανειακές σχέσεις και παραπλανούν τα θύματά τους. Εκεί θέλει προσοχή. Για τους μεν και για τους δε. Υπάρχει λοιπόν και αυτή η κατηγορία ανθρώπων. Δεν την κατηγορώ αλλά δεν την επικροτώ κιόλας. Εμένα προσωπικά μου είναι αδιάφορη. Και φυσικά να μην εμπλέκεται στα πόδια μου. Ο καθένας εκεί που ανήκει και σε αυτό που τον κάνει να αισθάνεται καλά με τον ευατό του. Απλά εμένα δεν μου κάνει.
Άννα Νικολέτου
