Τι καλύτερο να ακτινοβολούμε απο λάμψη και όχι να θολώνουμε απο το στρες..
Και έτσι κάπως ξεκίνησε η ιδέα.. Τόσο πολύ μας απορροφά η καθημερινότητα ώστε πολλές φορές να μην έχουμε την διάθεση έστω για ένα χαμόγελο? Και μιλάμε για ένα απλό χαμόγελο ούτε καν λαμπερό. Γιατί το λαμπερό πλέον μας είναι δύσκολο, θέλει προσπάθεια. Οχι ιδιαίτερη αλλά πραγματική για να είναι ουσιαστικό. Πόσο λοιπόν έχουμε επηρεαστεί απο τις ζωές των άλλων ώστε υιοθετούμε λάθος τρόπο να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα? Πόση ενέργεια καταναλώνουμε σε προβλήματα που δεν μας αφορούν? Μήπως πρέπει σιγά σιγά να απεγκλωβιστούμε και να κοιτάξουμε πως θα διώξουμε αυτή την μαυρίλα απο πάνω μας? Να πάρουμε λίγο χρυσόσκονη και να ρίξουμε μέσα μας? Γιατί καλώς ή κακώς όλα ξεκινούν απο εκεί.. και αν δεν αλλάξουμε το μέσα μας η χρυσόσκονη θα εξαφανιστεί. Ας φωτίσουμε λίγο την ψυχή μας και ας σκοτεινιάσουμε τις σκέψεις εκείνες που μας στερούν αυτή την λάμψη που μας αξίζει. Ας εμποδίσουμε το αγχος να μας στερεί το αστραφτερό μας χαμόγελο, το χαμόγελο εκείνο που φωτίζονται τα μάτια μας… και να βάλουμε λοιπόν στην ζωή μας όσα πιο πολλά strass μπορούμε κι ας μας πουν λατέρνες. Καλύτερα λατέρνα απο ότι λακέρδα.. Γνώμη μου.. και ελπίζω να συμφωνείτε..
Οπως έχει πει και ο Marc Jacobs: “Shine is my favorite color” .
Άννα Νικολέτου
