Ο ελληνικός αμπελώνας, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους αρχαιότερους του κόσμο.
Από τα προϊστορικά ακόμα χρόνια και από την εποχή της ανάπτυξης του εμπορίου,
με τις αλληλοεπιδράσεις των Ελλήνων με τους Φοίνικες και τους Αιγύπτιους,
εικάζεται ότι έμαθαν την τέχνη της αμπελοκαλλιέργειας.
Στην αρχαία Ελλάδα το κρασί είχε εξέχουσα θέση στη ζωή των Ελλήνων,
όπου μάλιστα του είχαν προσδώσει και τον δικό του Θεό. Τον Διόνυσο.
Το κρασί στην αρχαία Ελλάδα λατρευόταν και καταναλωνόταν συνήθως
στα συμπόσια, διαφορετικά βέβαια από ότι το γνωρίζουμε σήμερα.
Η αναλογία που ήταν ‘’αποδεκτό’’ να καταναλώνει κανείς κρασί στην
αρχαία Ελλάδα, ήταν 1/3. Ένα μέρος νερό, τρία μέρη κρασί. Οίνος Κεκραμένος.
Σε αντίθετη περίπτωση, θεωρούταν βαρβαρότητα.
Μόνο ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε διαφορετικά ως φαρμακευτικό σκεύασμα.
Η μέθη επίσης, δεν έχαιρε καθόλου της εκτίμησης των αρχαίων Ελλήνων.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν εύκολα, την κουλτούρα και την αγάπη που έχουμε
σαν χώρα στο αμπέλι και κατά συνέπεια στο κρασί.
Παρόλο που πρόκειται για έναν από τους μικρότερους αμπελώνες
(περίπου 70,000 εκτάρια*) τουλάχιστον σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε σχέση με
τους ισχυρούς μεσογειακούς γείτονές της (Γαλλία περίπου 850,000 εκτάρια*
και Ιταλία περίπου 600,000 εκτάρια*) είναι μέσα στην ελίτ των ποιητικών κρασιών,
με αξιοσημείωτη εξαγωγική δυναμική.
*1 εκτάριο = 10 στρέμματα
Σήμερα οι κύριες αμπελουργικές περιοχές της Ελλάδας, βρίσκονται στη Πελοπόννησο,
με κύριο εκφραστή την περιοχή της Νεμέας στην Κορινθία, όπου δεσπόζει η ερυθρή
ποικιλία Αγιωργίτικο, δίνοντάς μας την ΠΟΠ Νεμέα.
Στην δυτική επί το πλείστων Μακεδονία, με τις περιοχές Νάουσα, Αμύνταιο και
Γουμένισσα, όπου συναντούμε την επίσης ερυθρή ποικιλία Ξινόμαυρο, με την πιο
αναγνωρίσιμη ετικέτα, αυτή της ΠΟΠ Νάουσα.
Στην Κρήτη με τις λευκές ποικιλίες Βηλάνα (ΠΟΠ Πεζά) και Βιδιανό και τις ερυθρές
Λιάτικο (ΠΟΠ Δάφνες) και Κοτσιφάλι (ΠΟΠ Αρχάνες).
Στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου του αμπελώνα της Αττικής, όπου εκεί
βρίσκουμε να δεσπόζει στο μεγαλύτερο ποσοστό η λευκή ποικιλία Σαββατιανό και
να ακολουθεί ο Ροδίτης.
Στο σημείο αυτό, έχει μεγάλο ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι το Σαββατιανό και ο Ροδίτης,
είναι οι πιο πολυφυτεμένες ποικιλίες στην ελληνική επικράτεια, και οι κύριοι εκφραστές
της μοναδικής όσο και ασυναγώνιστης ρετσίνας, που προσωπικά επιφυλάσσομαι να
μιλήσουμε γι’ αυτή στο μέλλον.
Στα νησιά του Αιγαίου, όπου εκεί μπορούμε να συναντήσουμε δύο από τα ελληνικά
διαμάντια του ελληνικού αμπελώνα, τη λευκή ποικιλία Ασύρτικο, στον μοναδικό όσο
και εκπληκτικό αμπελώνα στης Σαντορίνης (ΠΟΠ Σαντορίνη), όπου θα έχουμε την
δυνατότητα να τον δούμε αναλυτικά στο μέλλον, καθώς και στην επίσης λευκή ποικιλία
Μοσχάτο λευκό στη Σάμο, όπου μας δίνει το παγκόσμιας κλάσης λευκό γλυκό
κρασί ΠΟΠ Σάμος.
Ο οινικός πλούτος αυτής της ευλογημένης χώρας, φυσικά και δεν σταματά εδώ.
Υπάρχουν εκπληκτικά αμπελοτόπια που συνθέτουν αυτό το εντυπωσιακό
(που αν σκεφτεί κανείς το μέγεθος σαν χώρα, το κάνει ακόμα μεγαλύτερο) ψηφιδωτό,
όπως είναι αυτό των Ιονίων νήσων με την λευκή Ρομπόλα, την Πάτρα με την μοναδική
γλυκιά Μαυροδάφνη, την Θράκη με το ερυθρό Λημνιό (όπου εικάζεται ότι είναι το κρασί
με το οποίο ο Οδυσσέας μέθυσε τον Κύκλωπα Πολύφημο), την Ήπειρο με την λευκή
Ντεμπίνα και την Θεσσαλία με την ερυθρή Λημνιώνα.
Πέρα από τις προαναφερθείσες ποικιλίες, έχουμε την ευλογία τα αμπέλια μας άρα και τα
ποτήρια μας, να κοσμούνται από τις εξαιρετικές ελληνικές λευκές ποικιλίες Μαλαγουζιά,
Μοσχοφίλερο, Αηδάνι και Μονεμβασιά, καθώς και από τις ερυθρές Μανδηλαριά,
Βερτζαμί, Αυγουστιάτη, Μαυροδάφνη (στην ξηρή της οινοποίηση) και το Μαυροτράγανο.
Σημαντικό μερίδιο στον αμπελώνα αλλά και στην αγορά, έχουν και οι διεθνείς ποικιλίες
που καλλιεργούνται στον ελλαδικό χώρο, όπου μερικές έχουν να επιδείξουν και
εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Πρόκειται για τις λευκές Chardonnay(το βασιλιά των λευκών ποικιλιών, καθώς είναι η
πιο πολυφυτεμένη ποικιλία παγκοσμίως) και Sauvignon blanc, και τις ερυθρές
Cabernet sauvignon, Merlot, Syrah και Temranillo.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν εύκολα, ότι ο ελληνικός αμπελώνας και κατ’ επέκταση το
ελληνικό κρασί, είναι ένας ισχυρός παίχτης στην παγκόσμια αγορά.
Σήμερα ειδικά, που τα οινοποιεία στην Ελλάδα έχουν αρχίσει να δραστηριοποιούνται
εντατικά και συστηματικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Ανακαλύψτε λοιπόν όμορφες και σπουδαίες ελληνικές ποικιλίες.
Πειραματιστείτε στις διεθνείς, αλλά φυτεμένες και μεγαλωμένες κάτω από τον
ασύγκριτο ελληνικό ήλιο ξένες ποικιλίες και απολαύστε ελληνικό κρασί.
Το οφείλουμε στο κρασί, αλλά πάνω από όλα, στην κουλτούρα μας.
Βαγγέλης Μπελτζενίτης
Σύμβουλος Οίνου & Γαστρονομίας
