Χριστούγεννα
Ο καθένας μας τα βιώνει όπως τα αισθάνεται.
Ημέρες πολύ προσωπικές… πολύ ιδιαίτερες… πολύ διαφορετικές.
Κάποιοι με την νοσταλγία της θαλπωρής, κάποιοι ενθουσιασμένοι
με την αναμονή του νέου έτους, κάποιοι με πλήρη αδιαφορία.
Αναλόγως τις συνθήκες, αναλόγως το πως έχουν μεγαλώσει,
αναλόγως με τι είναι περιτριγυρισμένοι.
Σίγουρα όμως υπάρχει υπερχείλιση συναισθημάτων.
Αγάπη, ευτυχία, λύπη, θλίψη, θυμός, ενθουσιασμός.
Όλα μαζί εμπλέκονται και αναπαράγονται σε τόσο γρήγορους
ρυθμούς που δεν τα προλαβαίνεις. Λες και κάποιος έχει πατήσει
ένα κουμπί και τα ελευθερώνει ταυτόχρονα.
Πολύ ευχάριστο για κάποιους, πολύ δυσάρεστο για κάποιους άλλους.
Τους περισσότερους από εμάς τους βάζουν σε διαδικασία να σκεφτούν,
να περισυλλογιστούν, να κάνουν μια ανακεφαλαίωση της τρέχουσας
χρονιάς και μια αξιολόγηση της τωρινής κατάστασης.
Γιατί τα Χριστούγεννα δεν είναι μια ροζ χιονόμπαλα για όλους.
Υπάρχουν άνθρωποι πραγματικά μονάχοι, υπάρχει τόση απώλεια
δίπλα μας και στεναχώρια που πρέπει να παίρνουμε τέτοια δύναμη
ώστε να μπορέσουμε να την δώσουμε πίσω επί δύο.
Για πολλούς δεν είναι ημέρες χαράς, οικογένειας και ατελείωτου shopping.
Αυτό πρέπει να το δούμε κατάματα και να μην του γυρίσουμε την πλάτη.
Ας είμαστε λοιπόν ευγνώμονες και ας κρατήσουμε όσες στιγμές αγάπης,
ζεστασιάς και αισιοδοξίας μας βρίσκονται. Ας προσπαθήσουμε να τις
‘αυγατίσουμε’ και να τις προσφέρουμε και σε άλλους.
Αντικρίζοντας τι υπάρχει γύρω μας, κρίνοντας τι υπάρχει μέσα μας,
αποκτώντας μια πιο καθαρή ματιά και βάζοντας όμορφους στόχους.
Θεωρώ ότι έτσι είναι οι ημέρες των Χριστουγένων. Ιδιαίτερες …
Άννα Νικολέτου
