Ένα κρασί χρειάζεται έναν τρελό να φυτέψει το αμπέλι, έναν σοφό να το φροντίζει, έναν φωτισμένο ποιητή να το παράγει και έναν εραστή να το πίνει. Έτσι είπε ο Salvador Dali ένας μεγάλος Ισπανός ζωγράφος.
Είχε δίκιο ο ζωγράφος μιας και το οινοποιείο Βατίστα -το οποίο βρίσκεται στην Νεάπολή Λακωνίας- διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά κι ένα μοναδικό τρόπο, καθώς το έχει πάει σε άλλο επίπεδο το κρασί.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.
Ο Πετρουλιανός είναι μια εξαφανισμένη ποικιλία η οποία αναβίωσε στα χέρια του Ιωάννη Βατίστα και την καλλιέργησε στους ιδιόκτητους αμπελώνες κυρίως στον Κάμπο των Βοιών και στις Πλαγιές Παντάνασσας Μονεμβασιάς. Αργότερα, η κόρη του Μαρία Βατίστα πήρε στα χέρια το τιμόνι του οινοποιείου και συνέχισε το έργο του πατέρα της επιτυχώς. Ο Πετρουλιανός, είναι μια λευκή ποικιλία της Λακωνίας, έχει διακριτική οξύτητα και συμμετείχε σε χαρμάνια μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, τόλμησε να ακολουθήσει το ένστικτό της και να φτιάξει το δικό της μονοποικιλιακό κρασί από Πετρουλιανό και το αποτέλεσμα τη δικαίωσε.
Όσο για την εφαρμογή, το κρασί ζυμώνει σε ανοξείδωτες δεξαμενές μαζί με τις φίνες οινολάσπες για διάστημα 4-6 μήνες ώστε να κυριαρχούν περισσότερο τα πρωτογενή χαρακτηριστικά του Πετρουλιανού. Το αποτέλεσμα φίνο με αρώματα εσπεριδοειδών και λευκόσαρκων φρούτων.
Μια γουλιά να πιείς και σε ταξιδεύει σε ψαροταβέρνες με θέα τη θάλασσα την ώρα που δύει ο ήλιος. Φανταστικό;
Στο ποτήρι έχει μέτριο λαμπερό λεμονί χρώμα.
Αρωματικά ξεδιπλώνονται ώριμο αχλάδι, περγαμόντο, ροδάκινο, γερμά και lime σε υπόστρωμα τσαγιού και βοτάνων.
Στο στόμα το κρασί χαρακτηρίζεται από κομψότητα. Μέτριο σώμα, υψηλή οξύτητα με την διακριτική παρουσία λιπαρής υφής, τόσο όσο ώστε να χαρίζει όγκο χωρίς να επισκιάζει τη φινέτσα. Ζουμερά ροδάκινα, αχλάδια, ανανά και χαμομήλια έχουν κατακτήσει τον ουρανίσκο. Η επίγευση φρουτώδης και βοτανική που επιμένει στην διάρκεια.
Προτείνω ανεπιφύλακτα να το απολαύσετε δίπλα σε δροσερές σαλάτες, ελαφριά πιάτα κοτόπουλου ή πάστες με λευκές σάλτσες ακόμα και σε μικρά τηγανητά θαλασσινά.
Ύστερα από ένα ποτήρι, σίγουρα θα μπει στην καρδιά σας.
Σημαντικό είναι να αναβιώνουμε και να αγαπάμε τις γηγενείς ποικιλίες, μας χρειάζονται και τις χρειαζόμαστε.
Στην υγειά μας!
Ελένη Λυγκρη
Τελειόφοιτη Οινολογίας