Πιστεύω ότι πολλές φορές οι ευκαιρίες δίνονται μέσα από τα λάθη μας.
Κι όταν λέω ‘ευκαιρίες’ δεν εννοώ μόνο τις ευκαιρίες για κάποιες ίσως αλλαγές
στην καθημερινότητά μας, στην εργασία μας, στην προσωπική μας ζωή
οι οποίες προέκυψαν ‘κατά λάθος’.
Μιλάω για τις ευκαιρίες που μας δίνονται για να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.
Να δούμε κατάματα το λάθος μας και όχι απαραίτητα να το διορθώσουμε
αλλά να το αντιμετωπίσουμε και να το αποδεχτούμε.
Αποδέχοντας έτσι τον ίδιο μας τον εαυτό. Είναι δώρο στο να μπορούμε
να εξελισσόμαστε μέσα από αυτό.
Γιατί η πραγματικότητα αυτή είναι. Τα λάθη μας εξελίσσουν, μας δυναμώνουν,
μας οδηγούν, μας δίνουν τροφή για σκέψη.
Είναι άδικο να τα εκδικούμαστε επαναλαμβάνοντας τα.
Μεγαλώνοντας βέβαια γίνεται ή πολύ πιο εύκολο ή πολύ πιο δύσκολο απλά
πρέπει να αποφασίσουμε σε σε ποια μεριά θα καθίσουμε.
Αν θα κάτσουμε δίπλα τους να τα κατανοήσουμε ή θα κάτσουμε απέναντί
τους να τα κρίνουμε.
Ας προτιμήσουμε λοιπόν να είμαστε πλάι τους και όταν είμαστε έτοιμοι, να
τα προσπεράσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά τους, παίρνοντας έτσι άλλη
μια ευκαιρία που δόθηκε προς όφελός μας.
Άννα Νικολέτου
